Jedyny polski reaktor jądrowy MARIA znajdujący się na terenie Narodowego Centrum Badań Jądrowych (NCBJ) w Otwocku-Świerku, to obecnie jedyny działający polski reaktor jądrowy. Mając moc 30 MW jest najpotężniejszym ze wszystkich wybudowanych w Polsce reaktorów. W skali kraju stanowi unikatowe narzędzie badawcze, pozwalające naukowcom skutecznie zgłębiać wiedzę z zakresu z zakresu nauk podstawowych, energetyki jądrowej, jak i wytwarzać izotopy wykorzystywane w przemyśle, medycynie czy ochronie środowiska.
Reaktor jądrowy MARIA został uruchomiony 17 grudnia 1974 roku w ówczesnym Instytucie Badań Jądrowych w Świerku pod Warszawą (obecnie Narodowe Centrum Badań Jądrowych). Został zaprojektowany przez polskich specjalistów i techników, jego podstawowym zadaniem było uzupełnienie możliwości badawczych EWY – pierwszego polskiego reaktora jądrowego. Po wyłączeniu w 1995 roku reaktora EWA, MARIA stała się jedynym działającym reaktorem jądrowym w Polsce.
Reaktor Maria w czasie budowy. Zdjęcie z „Młody Technik” 9/1974.
Budowę reaktora MARIA rozpoczęto w czerwcu 1970 roku, a uruchomiono go w grudniu 1974. Swoje imię zawdzięcza oczywiście polskiej noblistce Marii Skłodowskiej-Curie.
Reaktor MARIA jest urządzeniem o dość nietypowej konstrukcji. Jest reaktorem kanałowym i basenowym jednocześnie. Paliwo jest umieszczone w specjalnych rurowych kanałach paliwowych, zapewniających efektywne jego chłodzenie wodą pod ciśnieniem 1.7 MPa. Kanały paliwowe wraz z pozostałymi elementami rdzenia reaktora, takimi jak: bloki moderatora berylowego i reflektora grafitowego, pręty pochłaniające, zasobniki z materiałami tarczowymi znajdują się w tzw. koszu rdzenia w basenie reaktora pod 7-metrową warstwą wody. Basen reaktora jest konstrukcją betonową z wykładziną stalową i jest połączony śluzą z sąsiednim basenem przechowawczym (krótkookresowego przechowalnika wypalonego paliwa i napromienionych elementów konstrukcyjnych oraz eksperymentalnych reaktora).
Atomowy błękit reaktora i syntezatory Władysława Komendarka:
Reaktor poddawany jest ciągłym modyfikacjom mającym na celu podniesienie jakości prowadzonych w nim prac badawczych. Najpoważniejsze zmiany dotyczą samego paliwa jądrowego. Pierwotnie w reaktorze MARIA eksploatowano paliwo o 80% wzbogaceniu w izotop 235U. W 2000 roku rozpoczęto wprowadzanie do eksploatacji paliwa o wzbogaceniu 36%, a we wrześniu 2012 – paliwa o wzbogaceniu 19.7%.
-
- Po wejściu na teren ośrodka – plan.
-
- A tu już wyposażenie w portierni reaktora.
-
- Wybijamy szybkę i można się pobawić.
-
- I specjalistyczne pojemniki na zużyte paliwo wykonane z wytrzymałego plastiku.
-
- Pomieszczenie sterowni.
-
- Pomieszczenie sterowni.
-
- Właz do przedsionka prawdziwego reaktora.
-
- Właz do przedsionka prawdziwego reaktora.
-
- Przedsionek reaktora – komora do wyrównania ciśnień i ochrona przed zanieczyszczeniami.
-
- Żeby nie było, że dla nas wyłączyli reaktor – podczas całego naszego pobytu reaktor „chodził” na pełnej mocy.
-
- Jeszcze raz widok na aparaturę wewnątrz reaktora.
-
- Nie wiem co to, ale wygląda iście post apokaliptycznie.
-
- Więcej sprzętu (Intel i7 to to nie było).
-
- Naklejka informacyjna.
-
- Rok 2011.
-
- A to aparatura wymagająca dyskietek.
-
- Program, ekhm… FAG.
Chcesz skomentować wpis? Zapraszamy TUTAJ.
Polub NAUKLOVE na FACEBOOKU – dzięki temu nie przegapisz żadnego naszego wpisu.
Galeria zdjęć: wojtassp320
