
Asasyni to islamska sekta zabójców, którzy uznawali, że morderstwa są ich religijnym obowiązkiem. Powstała pod koniec XI wieku, kiedy jej założyciel, Hasan bin Sabah (1034 – 1124), podstępnie zdobył górską twierdzę Alamut w Persji, nad Morzem Kaspijskim. Hasan ogłosił się duchowym przywódcą Asasynów i otoczył się kultem opartym na przemocy.
Hasan (Wielki Mistrz, Stary Człowiek z Gór) utworzył organizację hierarchiczną: praktykanci, uczniowie, mistrzowie. Ich rzemiosłem było zabijanie. Pod przykryciem wiary i pobożności mordowali wszystkich, którzy się im sprzeciwili albo którzy dobrze za to zapłacili. Asasyni dostali między innymi zlecenie na zabicie króla Francji Ludwika IX, ale zamach się im nie udał. W początkowym okresie żyli jednak ascetycznie. Sam Hasan nie zawahał się skazać na śmierć własnego syna za pijaństwo.
W połowie dwunastego wieku Asasyni posiadali około trzydziestu twierdz na terenie Persji i Iraku. Ich wpływy, oprócz najbliższych sąsiadów, rozciągały się na tajne zbójeckie stowarzyszenia w Indiach. Podejmowali wspólne działania z Templariuszami, między innymi w wyprawie na Damaszek w 1129 roku.

Szkic koncepcyjny z gry Assassin’s Creed
Znani byli z zamachów dopracowywanych do najmniejszych szczegółów. Działali dwójkami. Ich głównym narzędziem zbrodni był sztylet, którego ostrze często nasączali trucizną. Ofiarami Asasynów byli i muzułmanie i chrześcijanie. Marco Polo, wenecki kupiec i podróżnik, opisał sposób, w jaki Asasyni werbowali ludzi do sekty. Dzisiaj nazwalibyśmy to „praniem mózgów”.
W ukrytej dolinie niedaleko twierdzy Alamut Hasan zbudował bajeczne pałacyki i malownicze ogrody, pełne egzotycznych zwierząt i pięknych kobiet. Przyszłych praktykantów przyprowadzano tam i podawano im narkotyki. Gdy budzili się z narkotycznego snu, odkrywali, że otacza ich takie piękno i rozkosze, iż z pewnością musi to być raj. Po kilku dniach życia w „raju”, werbowani znowu dostawali środek usypiający i budzili się w szarej rzeczywistości. Wówczas Hasan obiecywał im powrót do raju na stałe w nagrodę za uprawianie śmiercionośnego rzemiosła. Pasterze kóz, urzeczeni obietnicą wiekuistego raju, przeistaczali się w żarliwych bojowników, gotowych złożyć w ofierze własne życie.
W 1256 roku Mongołowie, dowodzeni przez syna Dżingis-chana, zdobyli twierdzę Alamut, siedzibę dowództwa Asasynów. To był koniec sekty. Ale według niektórych badaczy kolonie Asasynów wciąż istnieją na Bliskim Wschodzie.
Polub NaukLove na Facebooku – dzięki temu nie przegapisz żadnego naszego wpisu:)