Na pewno część z Was zastanawiała się, gdzie do diaska podziały się wszystkie wróble?! Kiedyś tak licznie goszczące w miastach, harcujące i głośno śpiewające na placach, skwerach czy w ogrodach. Co się z nimi stało i co najważniejsze – jaki jest powód nieobecności tych wdzięcznych ptaków?
Według profesora Macieja Luniaka z Instytutu Zoologii PAN przyczyn tego zjawiska jest kilka, i choć trudno stwierdzić, która z nich jest najważniejsza, jedno jest pewne – wszystkie są związane z działalnością człowieka. Przede wszystkim wróble zwyczajne, bo tak brzmi pełna nazwa popularnego „wróbelka”, cierpią z powodu braku miejsc lęgowych. Powszechne ostatnio zamiłowanie ludzi do masowego zaklejania wszelkich szczelin i otworów, przy okazji ocieplania budynków czy remontów, ogranicza miejsca, w których mogą zostać złożone jaja ptaków.
Równie ważną przyczyną drastycznego spadku populacji wróbli wydaje się być problem z dostępnością pożywienia. Brak pokarmu związany jest bezpośrednio m.in. ze wzmożonym dbaniem o czystość na osiedlach i szczelnym zamykaniem śmietników. Wpływ na zmniejszenie ilości dostępnego pokarmu ma także stosowanie bez umiaru szkodliwych pestycydów, które niszczą larwy wszystkich owadów, również tych pożytecznych, będących pokarmem dla piskląt nie tylko wróbli, ale również sikorek czy szpaków.
W kontekście zmniejszającej się w zastraszającym tempie populacji wróbli nie możemy zapominać o naturalnych wrogach tych ptaków tj. drapieżnikach z rodziny krukowatych, takich jak wrony czy sroki, które wyjadają jajka i zabijają młode. Do tego wszystkiego można dorzucić sterylne zagospodarowanie zieleni miejskiej, czyli krótko przystrzyżone trawniki i miniaturowe rośliny ozdobne. Wróble do przeżycia potrzebują bujnych krzewów, wysokich żywopłotów i prawdziwych drzew, które służą im za schronienie i miejsce noclegu.
Przeczytaj również: Zaskakujące wyniki badań nad ptakami żyjącymi w Czarnobylu
Wszystko to razem tworzy mieszankę wybuchową i skazuje wróble na porażkę. Jednocześnie my, mieszkańcy miast coraz dotkliwiej odczuwamy pustkę i przytłaczjący ciężar otaczającego nas betonu. Tęsknimy za radosnym świergotem wróbli w krzakach i ich uroczymi „piaskowymi kąpielami”, za tymi ptasimi czyścioszkami, które nawet sprzątają po swoich młodych! Czy coś możemy zrobić?
Oczywiście. Wystarczy, że ograniczymy swoją krótkowzroczność związana z niszczeniem naturalnego środowiska i będziemy na co dzień pamiętać o naszych ptasich towarzyszach. Może wówczas wróble wrócą? Może nawet zawalczą o odzyskanie terytorium z brudzącymi na wszystko i wszystkich gołębiami. Kto wie, może nawet wygrają? Oby wygrały.
Oby.
Źródło: Ptasie Ogrody, Nauka w Polsce
